De ronde van Drenthe is een lange koers, als je wilt zelfs 140 km lang. Hij voert dwars door het mooie vlakke landschap van Midden Drenthe. Soms met beschutting van het bos maar ook vele kilometers onbeschut over kleine weggetjes langs nu nog kale akkers. Wie voorop rijdt vangt de volle wind, "de kop erveur" zeggen ze hier. Dat houd je niet de hele rit vol. Je moet slim omgaan met je krachten en samen kom je veel verder dan alleen. Een handige aanpak is de waaiervorm. Op deze manier kunnen velen meeprofiteren van de beschutting van de kopmannen of -vrouwen. De sterkste benen dragen de grootste last. Hoe verder naar achteren hoe meer beschutting.
Weer zoiets dat we volgens mij hebben afgekeken van de natuur. De ganzen doen dit instinctief en leggen zo succesvol vele kilometers samen af naar verre voedselrijke oorden. Onderweg moedigen ze elkaar aan door veelvuldig naar elkaar te gakken. Dat hoorde ik de wielrenners trouwens ook doen.
